Ik heb de laatste tijd veel last van mijn ogen. Meerder mouches volantes, steken op verklaarbare wijze, een vari-focus bril die ineens niet meer doet wat hij moet doen. Dat alles heeft tot gevolg dat ik nogal eens last krijg als ik te lang in een boek zit te lezen. Wat heerlijk dat er dan Netflix bestaat. Ik kom maandelijks bij een vriend van 89 (vroegere directeur van het Regionaal archief ) die me ook regelmatig om tips op Netflix vraagt omdat hij niet de hele dag kan lezen. Vorig jaar had ik hem getipt over Wild, wild country (over de Bhagwan beweging in een afgelegen streek van Amerika), waar hij erg van had genoten en ik kan hem nu weer een nieuwe tip geven van een serie die daar wel wat van weg heeft. De titel: Murder mountain.

Deze serie speelt zich af in een afgelegen gebied van Californië waar in de jaren zestig een groep idealistische hippies naar toe trokken om daar wiet te gaan telen en zich van de wereld af te keren. Maar zodra bekend wordt dat daar een hoop geld te verdienen is, komen de zware jongens het gebied binnen en wordt de oorspronkelijke groep bedreigd en de sfeer steeds harder en gewelddadiger. In de loop van de jaren verdwijnen er steeds meer mensen die daar gingen werken als wietknipper, wat de berg al snel de bijnaam Murder Mountain oplevert. In de serie wordt de moord van een van die vermiste mannen met behulp van een detective en een aantal locals opgelost. De politie durft namelijk al jaren het gebied niet echt meer in te trekken. Ook na de legalisering van de wietteelt is de situatie er niet beter op geworden. Wat vooral zo opvalt is dat je je in Amerika nog helemaal kan onttrekken aan de maatschappij als je daar zin in hebt. Je zit er toch met een lichte verbijstering naar te kijken. Dat dat allemaal kan zonder dat iemand zich bekommert om al die jonge vermiste mensen. Echt een aanrader deze serie.

Over Amerika gesproken. Ik heb deze week ook gekeken naar de nieuwe documentaire Knock down the House, over de verkiezingsstrijd van vier jonge vrouwen om een zetel in het Congres, waaronder de inmiddels beroemde Alexandria Ocasio-Cortez. Ze is inderdaad als jongste congreslid ooit gekozen in juni 2018, wat niemand verwachtte. Ze heeft een geweldig programma, onder andere de Green New Deal. Ze werd na dit succes een internationale beroemdheid.

Boeken worden er ook nog steeds gelezen. Ik heb deze week Mizee, Moord op de moestuin gelezen en wist niet zo goed wat ik daar mee aan moest. In de diverse recensies zie je ook wel geworstel wat men van dit boek moet vinden. Niet een echt thriller, niet veel echte psychologische diepgang, wel geestig en goed plot rondom een complex van goed getypeerde personen, maar ik heb nu al veel meer zin in het boek wat me van de week in de handen werd geduwd als must-read, Terug naar Neerpelt van Lieve Joris. Ik heb wel al meerder reisboeken van Joris gelezen, zoals De poorten van Damascus, maar in dit boek keert ze terug naar het dorp van haar jeugd waar ze opgroeide in een groot problematisch gezin. Ze vluchtte weg uit dit dorp en dat gezin (om de sporen van haar heeroom in Congo te volgen) om uiteindelijk de beroemde schrijfster te worden van vele prachtige reisboeken.