Ik heb van de week voor het eerst weer eens boekenkisten uitgepakt want Dorcas gaat 2 juni weer open. We zullen niet aanwezig zijn tijdens de openingsuren op dinsdag en donderdag, maar maandag en woensdag de boeken sorteren en prijzen en in de winkel zetten. Voor mezelf had ik twee boeken meegenomen; Richard Covey’s The Seven habits of highly effective people en Elisabeth Jane Howard‘s Lichte jaren. Van het eerste boek had ik al van meerder mensen gehoord dat ze er iets aan hadden gehad en ik wilde er nu eindelijk wel eens een beetje in grasduinen. In het tweede boek was ik al eens begonnen maar had ik terzijde gelegd vanwege andere dringende boeken.

In een sterk betoog weet Covey met dit boek een aantal gewoontes voor te schotelen aan zijn lezers die in bijna alle aspecten van het leven bruikbaar zijn. Het boek biedt aanknopingspunten voor zowel persoonlijke groei als voor groei in interpersoonlijke relaties. Velen van ons zullen de logica achter deze gewoontes snel inzien, maar zullen ook moeten toegeven dat dit lang niet altijd toegepast wordt in het dagelijks leven (en ja dat is zeker zonde!). Ondanks dat er geen wetenschappelijke onderbouwing is voor de bruikbaarheid van deze gewoontes, is het voor een ieder goed te doen om de bruikbaarheid van deze gewoontes in het eigen leven te valideren. Daarnaast komt Covey met heldere metaforen, veel voorbeelden uit zijn eigen leven en mogelijke verbeterpunten voor elke gewoonte waardoor de stof gelijk gaat leven. Een boek met absoluut toegevoegde waarde voor ieder mens!

Achteraf begrijp ik niet waarom ik al niet veel eerder dit boek ter had heb genomen. De recensies zijn allemaal zo lovend dat je niet om dit boek heen kunt. Als bibliothecaris heb ik regelmatig boeken die ik heel lang negeerde toch maar eens gelezen omdat er steeds maar weer nieuwe drukken van verschenen, zoals bijvoorbeeld het boek van Eckhart Tolle, De kracht van het nu. Toen ik in een moeilijke fase van het leven zat heeft dat boek me enorm geholpen om niet steeds naar het verleden te kijken, niet te speculeren over alle rampen die nog zouden komen maar te leven van dag tot dag. Dat lijkt enorm simpel maar dat is het absoluut niet. Het boek zou zeker in deze moeilijke tijd heel nuttig zijn voor heel veel mensen die allemaal rampen op ons af zien komen.

Afgelopen weekend heb ik een interessante documentaire op Netflix gekeken over twee mensen die het leven nemen zoals het komt, maar op een later moment verschrikkelijk in de problemen komen. Door geldproblemen begint het jonge Joodse echtpaar Karen en Barry Mason een pornozaak voor homo’s, de Circus of Books. Je ziet Karen door de winkel lopen terwijl ze amper kan kijken naar de artikelen die ze zelf heeft ingeslagen. Als haar zoon later ook homofiel blijkt te zijn, kan Karen dat vanwege haar geloof maar moeilijk accepteren. Terwijl ze jarenlang veel homo’s bijstond, vooral tijden s de AIDS-epidemie, kan ze geen begrip opbrengen voor haar zoon. Maar ze draait bij en zet zich nu in voor de LHBT-gemeenschap die ze eigenlijk al dertig jaar steunde door de winkel Circus of Books. Wat trouwens niet een boekwinkel is maar een winkel die voornamelijk videos’s verkoopt. En die door de opkomst van internet steeds minder aftrek vinden. In 2017 sluit de winkel voorgoed zijn deuren. Ik moest tijdens het kijken weer denken aan mijn vader die nadat hij zijn hoedenzaak had opgeheven, in Zaandam een pand verhuurde aan een pornozaak! En dat in begin jaren zeventig. Nou, daar kon absoluut niet over gepraat worden. Vooral de rechtszaken tegen het echtpaar zijn interessant. De moraalridders die waarschijnlijk een pak boter op hun hoofd hebben. De Mason’s hebben het geluk dat er een machtswisseling komt door het presidentschap van Bill Clinton. Daardoor komt er ook een liberaler juridisch hooggerechtshof.

De ouders van filmmaker Rachel Mason runden vanaf de jaren tachtig twee populaire boekenwinkels annex gaypornovideotheken in Los Angeles. In de ontroerende documentaire Circus of Books illustreert ze hoe haar familiegeschiedenis nauw is verbonden met deze “centra van het homo-universum”.

Filmmaker Rachel Mason had tijdens haar jeugd geen idee wat haar ouders overdag uitspookten. Vader Barry en moeder Karen – een joods progressief echtpaar – werden eind jaren zeventig prompt distributeurs van Hustler, het pornografische tijdschrift waar uitgever en activist Larry Flynt groot mee werd. In 1982 werden Masons ouders de exploitanten van Circus of Books: twee boekenwinkels en fameuze cruiseplekken in Los Angeles, waar ze gayporno verhuurden. Later begon het echtpaar eveneens gayporno te produceren. Moederlief wijst verderop in de film naar een stapel VHS-tapes: “Dat zijn de video’s waardoor jij naar de universiteit kon.”