Dit weekend weer verder gegaan met de ontdekking van Noord-Holland. Dit keer naar het landgoed Beeckestijn in Velsen. Wat een openbaring. Veel groter dan wat je zou verwachten en heel gevarieerd met verschillende soorten bossen. Ik begreep dat dat het unieke is van Beeckestijn, er zijn bossen en tuinen naar Engels ontwerp en Frans ontwerp. We zijn vast van plan om dit landgoed nog een keer te bezoeken. Het lijkt me vooral in de zomer een heerlijke koele plak om te wandelen. En dat was natuurlijk precies de bedoeling van de regenten die de stad Amsterdam in de zomer ontvluchtten om lekker buiten te zijn.

Rond het huis Beeckestijn liggen de geometrische aangelegde tuinen, die in oorsprong nog dateren uit de zeventiende eeuw. Aansluitend is in de achttiende eeuw een romantische landschapstuin aangelegd. Samen vormen ze één van de belangrijkste historische tuinen van ons land. De tuinen en het park zijn iedere dag vrij toegankelijk.

Beeckestijn is een prachtige historische buitenplaats, die in de 18 de eeuw aan de duinrand in Kennemerland is gesticht als zomerverblijf van Amsterdamse regenten. Huis Beeckestijn sinds juni 2019 ingericht als ‘Museumhuis Verdieping’ van Hendrick de Keyser. In de vertrekken beleef je hoe het was om rond 1717 in het huis te wonen. Het huis is open van vrij t/m zo van 11.00 – 16.00.

Na het lezen van Jonathan Franzen’s Vrijheid dat ik de behoefte om even een korte leespauze in te lassen. Dat heb ik wel vaker als ik zo’n dik en heftig boek heb gelezen. Voor vandaag heb ik in de trein het heerlijke boek van Herman Hesse Zinnig, Eigenzinnig. Vorige week vond ik in de kist nog een titeltje van Hesse die ik niet gelezen had Gertrud. Die kan ook mooi in de tas voor treinreizen vanwege het handige formaat.

Ik las net ook een recensie van het nieuwste boek van Jeanette Winterson en kwam toen de titel van een ouder boek tegen wat ik nog eens wilde lezen, Waarom gelukkig zijn als je normaal kunt zijn. Dit thema is vooral voor mij interessant omdat zij in dit boek op zoek gaat naar haar biologische moeder (ze was geadopteerd) en wat dat met haar doet. Ik heb het boek net gereserveerd in de bibliotheek en zal verslag doen als ik het gelezen heb.

Ik heb net met ene vriend het restant van de boekenverkoop vorige week zondag naar mijn winkeltje van de Dorcas gebracht. Het waren er toch wel heel veel, zes grote zakken en ook nog vier zakken in de papierbak en drie weer terug op zolder voor de volgende markt. Beetje teleurstellend. Vandaag wel een hele blije buurman waar ik een boekje over een of andere Groningse molen in de bus had gedaan (hij heeft een hele grote boekcollectie over molens). En mijn andere buurman was blij met een nieuwe Leonard de Vries die hij verzamelt. Wat een opwindende tekeningen stonden daarin. Qua porno wisten de vorige generaties er ook wel raad mee…..