admin's Posts

Een van de eerste dingen die pensionado’s schijnen te doen is het opruimen van hun huis en het nakijken van hun financiën. Met het eerste ben ik klaar, met het tweede ben ik bezig en val ik van de ene in de andere verbazing. Wat bleek bijvoorbeeld; ik heb twee uitvaartverzekeringen afgesloten. Hoe dat mogelijk is met mijn inkomsten is me een raadsel, maar het zal wel te maken hebben gehad met een te druk leven. Omdat Univé toevallig contact met mij had opgenomen over mijn algemene verzekeringspakket (veel te duur) vroeg ik bij hun wat het standaard bedrag was voor een uitvaartverzekering. Dat was 7000 euro volgens Univé. Omdat ik voor ruim 8000 verzekerd was had ik geen haast met het meteen opzeggen van een van de twee verzekeringen. Gisteren las ik de column van Ionica Smeets over het boek Laat je niet kisten door de commercie-Een mooie uitvaart voor elk budget van de onvolprezen Marieke Henselmans. Daar wordt namelijk een lager bedrag genoemd en wel 6000 euro (mensen schatten de gemiddelde uitvaartkosten 1500 euro te laag in!). Omdat uitvaartverzekeraars ook uitvaarten verzorgen geven ze te hoge bedragen op. Dat boek van Henselmans heb ik maar meteen besteld bij de bibliotheek en ik ga ook maar eens de uitvaartberekenaar van het NIBUD bekijken die genoemd wordt in het artikel van Smeets. Daar heb ik namelijk nu veel meer tijd voor sinds ik niet meer werk.

Businessman holding a paper with drawed question marks on it in front of his head

En… ik ben ook ingegaan op het aanbod van Univé voor een algemeen verzekeringspakket voor maar 40 euro, terwijl ik 62 betaalde. Dat komt omdat er in mijn verzekering meer mensen aan moeten verdienen volgens Univé Ik werkte inderdaad met een tussenpersoon, dom, dom dom. Al met al heb ik dus door een paar middagen besteden aan de administratie al 50 euro per maand bespaard.

Afgelopen week kwam ik erachter dat mijn vader in 1956 voor alle kinderen een uitvaartverzekering had afgesloten voor 3,50 per jaar. Als ik kom te overlijden krijgen mijn kinderen 350 euro uitgekeerd. Afkopen was geen mogelijkheid, jammer. ik zal mijn kinderen ook maar eens inlichten dat ik uitvaartverzekeringen voor hun heb afgesloten.

Read more

Onze boekenclub bestaat dit jaar 25 jaar. Ik zal tweemaandelijks verslag doen van de boekenclub avonden. De club bestaat uit vier mannen (Cor, Bram, Haije en Gjalt) en drie vrouwen (Leida, Tineke en Agnes). We hebben wat wisselingen gehad, maar de laatste vijftien jaar is de groep behoorlijk homogeen. We hebben een vast schema; allereerst een nieuwe datum (eens in de twee maanden), daarna het te lezen boek (voor februari Hillary Mantel’s drieluik over de Franse revolutie: Een veiliger Oord), daarna de meningen over het gelezen boek ( deze keer Nina Haratischwili’s Het achtste leven (voor Brida), daarna de boeken die iedereen buiten het verplichte boek om heeft gelezen en daarna volgt een rondje persoonlijke leven (van huwelijksperikelen tot vakanties, van familiedrama’s tot arbeidsperikelen. Dat laatste onderwerp is trouwens aan het verdwijnen want we zijn bijna allemaal met pensioen, ik net, Gjalt bijna en Tineke over een paar jaar.

Over het boek van Haratischwili waren de meningen verdeeld, de helft had er van genoten,door de verweving van de geschiedenis van Georgië met Rusland aan de hand van een familie, de helft had zich geërgerd aan de stijl en de vreemde wendingen van het boek.

Vooral het onderdeel zelf gelezen boeken is voor mij, en misschien ook voor anderen een bron van inspiratie. Hierbij de titels die voorbij kwamen:
De officier van Robert Harris (over de Dreyfus affaire, meesterlijk),De fundamenten van ons leven van Wallace Stegner (eventueel voor een volgende keer door de hele groep, zo goed was dat boek over de mijnbouw in Californië in de 19e eeuw volgens Gjalt), Van bacterie naar Bach en terug van Daniel C. Dennet, volgens Cor te moeilijk voor de leek (de vrouwen dus), maar een must voor iedereen die AI en deep-learning wil begrijpen, Jane Gardam, Een trouwe vrouw (tweede deel over de Raj wezen), Spinoza en de vreugde van het inzicht van Kees Schuyt (die ga ik misschien kopen met mijn net gekregen boekenbon vanwege hele goede recensie “boek kan jaren mee”), en als laatste Leonardo da Vinci van Walter Isaacson.

Read more