Boekenclub

De reacties op het boek Als je het licht niet kunt zien van Anthony Doerr leverdeverschillende levendige reacties op. Van groot leesgenot tot te Amerikaans in de karakters of te veel een constructie. Wel heel bijzonder, vanaf 2 november is er een serie op Netflix, gebaseerd op dit boek. De recensie daarover afgelopen zaterdag in de Trouw was matig, wel heel spannend met veel cliffhangers. Ik ga de serie zeker kijken. De volgende boekenclub lezen we twee boeken van Philippe Claudel, Grijze zielen en Schemering, zijn nieuwste boek.

Boeken die verder aan de orde kwamen en de moeite waard zijn: Cees Nooteboom, Rituelen (superieure roman), Ken Follett, Pilaren van de aarde (deel van een trilogie (of nog meer??) Brug naar de hemel en Het eeuwige vuur), Arnon Grunberg, De vluchteling, de grenswacht en de rijke jood (essays over de huidige vluchtelingenproblematiek), Benjamin Labatut, De maniac (biografie van Johnny von Neumann), Het graf van de wever Seumas O’Kelly (juweeltje), Philip Blom, De opstand van de natuur (superleuk, wat er op het spel staat momenteel), Alles moet mooi zijn aan de mens, Sasha Marianna Salzmann, De violist van Marc Daniel van Diemen, Saskia Noort, De nazaten (alleen leuk omdat het grotendeels in Bergen en Bergen aan zee speelt). Brett Easton Ellis, Scherven, Irene Vallejo, Papyrus, de geschiedenis van de wereld in boeken, Raynor Winn, De wilde stilte (een mooi verhaal, vervolg op Het zoutpad).

Briljant boek.’ – Neue Zürcher Zeitung Hoe kan men ‘glorieus’ zijn in een land waar corruptie en onderdrukking heersen, waar alleen diegenen overleven die zich onderwerpen aan het regime? Hoe moet men deze ervaring te boven komen als er niet over gesproken wordt, zelfs niet na de emigratie en zelfs niet met de eigen dochter? ‘Wat zien ze als ze met hun Sovjet-ogen door de gordijnen naar de binnenplaatsen en straten van een Oost-Duitse stad kijken?’ vraagt Nina als ze denkt aan haar moeder Tatjana en haar vriendin Lena, die halverwege de jaren negentig Oekraïne verlieten, in Jena strandden en daar opnieuw begonnen. Lena’s dochter Edi vraagt er al lang niet meer naar, ze wil niets met haar afkomst te maken hebben. In Alles moet mooi zijn aan de mens vertelt Sasha Marianna Salzmann over tijden van omwenteling, van de ‘vleesmolen-tijd’ van de perestrojka tot het huidige Duitsland; hoe systemen desintegreren en mensen worden meegesleurd in de maalstroom van gebeurtenissen. Salzmann volgt vier levens en traceert vol empathie en met grote intensiteit de onverbrekelijke verstrengeling van generaties, door tijd en ruimte heen. ‘Mooier kun je niet vertellen over de pijn van wat verloren is gegaan.’ – Deutschlandfunk Kultur. Ik kreeg hier wel zin in.

Een duizelingwekkende, caleidoscopische roman over de vernietigende chaos die schuilt in de geschiedenis van computers en AI.

Johnny von Neumann was een enigma. Als jonge man verbijsterde hij zijn omgeving met zijn monomane jacht op de onwrikbare grondslagen van de wiskunde. Maar toen zijn geloof in dit allesomvattende systeem afbrokkelde, begon hij zijn wonderbaarlijke intellect in te zetten voor de machthebbers. Terwijl hij ondoorgrondelijke computersystemen ontwierp, en daarmee hielp bij de ontwikkeling van de atoombom, begaf zijn werk zich steeds meer op gebieden die buiten het bereik van menselijk begrip en controle lagen.

In De MANIAC vervlecht Benjamín Labatut feit met fictie in een sprankelende reis naar de randen van het rationele denken. Het verhaal gaat terug tot het conflict in de vroege twintigste eeuw over tegenstrijdigheden in de natuurkunde en tot de vooruitgang in vormen van kunstmatige intelligentie die de mens overtreffen. Dit is een verbijsterend verhaal over de waanzinnige dromen van de rede.

Verder werd nog getipt Ancient Apocalypse (moet rond 12.800 jaar gebeurd zijn en daar is en grote beschaving ten onder gegaan( op Netflix), in recensies wordt deze serie totaal de grond ingeboord. Omdat ik zoveel van de gebouwen waar hij langs gaat heb gezien (Mexico, Malta, Turkije)vond ik het heel leuk om te zien. Over het wetenschappelijke gehalte laat ik me maar niet uit.