Ik heb het al een tijdje niet over Netflix gehad, terwijl die dienst toch langzamerhand een vast onderdeel in mijn leven is geworden. De afgelopen maanden heb ik weer de meest boeiende dingen gezien die ik niet graag gemist zou hebben. Een greep uit de afgelopen maanden, The last Tsars, over de ondergang na driehonderd jaar dynastie, van de familie Romanov. Ook hier net als in de serie The Roman Empire, een afwisseling van biografische elementen door historici en dramascenes. Rode draad is de claim van een jonge vrouw dat zij de jonge Anatasia is die aan het bloedbad zou zijn ontkomen (en waarvan het lichaam nooit is gevonden). Wat vooral heel duidelijk naar voren komt is de rol van Raspoetin. Zonder Raspoetin zou de geschiedenis een andere wending hebben gehad. Tsar Nicolaas II was star en wilde geen hervormingen, maar er waren genoeg weldenkenden die hem de goede richting uit hadden kunnen sturen. Omdat zijn vrouw volledig onder de invloed kwam van Raspoetin, ging ook de keizer mee met alle desastreuze adviezen van raspoetin.
De andere tip is een geweldige documentaire over het schandaal rondom Cambridge Analytica. Rode draad in deze documentaire is universitair docent David Carroll, die een proces aanspant tegen Cambridge Analytica om zijn data terug te krijgen (of in te zien) die het bedrijf gebruikt om mensen te “profileren”. De kritiek op de documentaire is het deze zich te veel focust op het bedrijf CA en Facebook en dat de onderliggende problematiek van het surveillancekapitalisme niet wordt aangekaart. Maar dat vind ik een te makkelijke kritiek. Deze documentaire zal bijdragen aan een groter bewustzijn en aanzetten tot actie. Het commentaar dat hier helemaal niets tegen te doen is en dat we alles maar lijdzaam over ons heen moeten laten komen lijkt me te fatalistisch. Andere rode draad is de figuur Carole Cadwalladr, die aan het einde van de documentaire een oproep doet aan de techgiganten om hun verantwoordelijkheid te nemen.
Afgelopen week ben ik eindelijk begonnen aan de populaire serie La casa de papel. Alhoewel ik het leuk vind om het Spaans te volgen, moet ik bekennen dat ik de serie heel vreemd vind. Een rechercheur die zomaar wegloopt bij de grootste gijzeling van de eeuw, die niet in de gaten heeft dat er iets vreemds met haar moeder aan de hand is (dement). Las net dat er al een derde en zelfs een vierde serie komt, maar ik ben nog niet helemaal overtuigd. Ik kreeg voornamelijk de indruk dat een aantal acteurs aan het werk moesten zien te komen en dat ze wilden laten zien dat Spanje ook spannende series kan maken.
