Dostojevski

Afgelopen vrijdag hadden we weer boekenclub. Er was wat gemor over de keuze van de gelezen boeken. Te veel de waan van de dag (Isik) en te weinig literair. Van Murat Isik (Wees onzichtbaar en Verloren grond) hebben we allemaal genoten, maar meer om het verhaal dan om de literaire kwaliteiten. Leida wil graag iets lezen van Michel Montaigne  (Essays)maar dat is een filosofieboek  en we willen juist fictie. Ik heb net een mooie recensie gelezen over het boek Our mutual friend van  Charles Dickens (vertaald als Onze wederzijdse vriend), maar die laten we voor een volgende keer liggen. Tineke komt met het boek van Johan Harstad, Max, Mischa & het Tet-offensief. Dit boek heeft recentelijk de Europese literatuurprijs gekregen, maar het t is een heel dik boek en daar heeft niet iedereen zin in. Schijnt heel goed gevonden te worden door jazzliefhebbers. We besluiten uiteindelijk om weer eens echte klassiekers te behandelen. Als eerste De gebroeders Karamazov van Fjodor Dostojevski (ook dik trouwens). Er is de wens om de nieuwste vertaling te nemen met de titel De broers Karamozov.

De boeken die verder ter sprake kwamen; De heilige Rita van Tommy Wieringa (wisselend ontvangen), Richard Evans De eeuw van de macht, Carel van Schaik Het oerboek van de mens, Jean D’ Ormesson Ik leef altijd (niet lezen), Revel en  Ricard De monnik en de filosoof, Jan van Aken, De ommegang (niet lezen), Frank Westerman, Wij, de mens, Teun van der Keuken, Goed volk en Charles Mann, 1493, hoe de wereld zich ontwikkelde na de ontdekking van Amerika. Ik vergeet nog Hersenschimmen van Bernlef te vermelden, een klassieker op het gebied van dementie en Auke van der Woud, De nieuwe mens, de culturele revolutie in Nederland rond 1900. 

De volgende boekenclub is 22 februari bij Tineke.