En dan zit je ineens in de auto met een getraumatiseerde oorlogsveteraan (onze chauffeur) en een jonge student internationale betrekkingen (onze gids) die afstudeert op dezelfde oorlog waarin deze chauffeur zwaar gewond raakte. Wij hebben als Nederlanders een streepje voor vanwege onze Sandra Roelofs die getrouwd was met de vorige president Saakashvili. De oorlog waar we heel veel over zullen spreken is de 5-daagse oorlog in 2008, waarin ook de Nederlandse cameraman Stan Storimans om het leven kwam. Op Wikipedia staat een heel uitgebreid verhaald over de twee provincies Zuid-Ossetie (Osseten zijn oorspronkelijk een uit Iran verdreven volk) en Abchazie (ook een apart volk, verwant aan Turken), die zich wilden afscheiden van Georgië en uiteindelijk alleen door de Russen zullen worden erkend. Rusland kwam zich onder het mom van het beschermen van Russische burgers bemoeien met het conflict dat al begon met de onafhankelijkheid van Georgië in 1991. Rusland had wel het recht volgens internationaal recht om die burgers te hulp te komen, maar ze overschreden een grens door het bombarderen van doelen buiten de grenzen van Zuid-Ossetie zoals Gori en Tblisi. Onze gids die veel mensen heeft gesproken voor haar scriptie, o.a. de vice-president spreekt voor het eerst met een soldaat die daar ter plaatse heeft gevochten. Ze spreken heel veel met elkaar, jammer dat wij dat niet kunnen volgen. Wel laat de chauffeur ons video’s zien van bombardementen als we langs de grens van zuid-Ossetie rijden.

Ook bij het kloostercomplex David Garedja krijgen we te maken met de complexe situatie van Georgië. Het complex van honderden cellen, kapelletjes, grotwoningen ligt in de regio Kacheti, maar een deel van het daarvan ligt ook in de regio Azerbeidzjan. Ook hierover woedt een grensconflict tussen beide landen. Als we proberen naar een bepaald gedeelte van het klooster te wandelen worden we tegengehouden door gewapende militairen. Soms lukt het wel en soms lukt het niet vertelt de gids. Het is jammer want het gebied is prachtig.

Het derde probleem doet zich voor in Samtsche-Dzjavacheti, dat grenst aan Armenië. Als we vanuit Vardzia richting deze provincie rijden krijgen we het verhaal te horen van de gids dat ook hier de bewoners, voornamelijk Armeniërs, liever bij Armenië willen horen. Ze spreken zelfs heel vaak niet eens Georgisch. Als we in een winkel wat water en brood kopen hangt er een vijandige sfeer (Russen). Over Vardzia kan ik zeggen dat ik dat een van de mooiste plekken van Georgië vond. De grottenstad werd gebouwd in de Gouden eeuw van Georgië (12e en 13e eeuw) door Koning Giorgi 3 en zijn dochter Koning Tamar om te schuilen voor de hordes Mongolen die het land binnendrongen. Hier ging trouwens ook de zijderoute langs van het Midden-Oosten. Wat een gecompliceerd land met een turbulente geschiedenis van oorlogen. Elkaar groeten met hallo, wordt hier gedaan met camerjoba (zege in de strijd). Nou, dan weet je het wel.

Oorspronkelijk stond er een rots voor de stad waardoor deze aan het oog werd onttrokken, maar die is door een aardbeving verdwenen evenals 75% van deze stad. Er wonen nog steeds wat monniken waardoor het complex voor toeristen te bezoeken is. De wandeling er doorheen was heel bijzonder.

Als je bedenkt dat Georgië niet veel groter is dan Nederland en drie miljoen inwoners heeft (wel twee miljoen nog eens in het buitenland) kun je je een voorstelling maken van hoe leeg het land is. Weinig tot geen snelwegen, prachtige bergen (hoge Kaukasus o.a. Stefansminda, lage Kaukasus e.a.ketens) wij 2000 kilometer hebben gereden, dan heb je een klein beetje een idee van onze tocht, die heel vaak werd afgeremd door loslopende koeien, paarden, varkens en gaten in de weg. Het is een prachtig land met veel potentie voor het toerisme, terwijl wij de kuststrook niet eens hebben gezien. Maar dan zeggen wij tegen elkaar dat de stranden nergens zo mooi zijn als in Noord-Holland. De volgende reis gaat naar Libanon, Beiroet, maar dat is pas over 5 maanden.