De afgelopen week ben ik begonnen in het fantastische boek van Lea Ypi Vrij; over het opgroeien aan het einde van de geschiedenis (inmiddels in meer dan 20 talen vertaald). Omdat we dit jaar naar Albanië zouden gaan had dit boek mijn interesse gewekt. Ypi groeide op in het geïsoleerde land Albanië en was 12 toen de omslag kwam van communisme naar een democratie met politiek pluralisme. Het wrange van het boek is dat haar familie haar heeft laten geloven dat ze in het beste land ter wereld woonden terwijl beide families vreselijk te lijden hadden gehad van de terreur. Zij werd ineens getuige van een totaal andere moeder die politiek actief werd en krijgt beetje bij beetje de vreselijke geschiedenis te horen van haar oma (opgegroeid aan het Ottomaanse hof) die als enige van de rijke familie heeft overleefd. En zo mooi beschreven vanuit het kinderperspectief (eerste deel). Tegenwoordig is Ypi hoogleraar aan de London school of economics.

Wat is de ware betekenis van vrijheid? Lea Ypi groeit op in Albanië, een van de meest geïsoleerde landen ter wereld, waar communistische idealen de plaats van religie innemen. Deze laatste stalinistische uithoek van Europa wordt geteisterd door schaarste en politieke executies, maar voor Lea is het haar thuis. Een plek waar mensen gelijk zijn en buren elkaar helpen – een plek van saamhorigheid en hoop. Een jaar na het neerhalen van de Berlijnse Muur komt het socialisme in Albanië in een vrije val terecht. Verkiezingen, kledingkeuze en religie worden ineens vrijgegeven, maar fabrieken sluiten, banen verdwijnen en het land gaat failliet. Terwijl de droom van haar ouders’ generatie verwordt tot de desillusie van de hare en familiegeheimen aan het licht komen, begint Lea zich af te vragen wat vrijheid nou echt betekent. Vrij is een onvergetelijk boek over volwassen worden te midden van politieke onrust. Ypi verkent op ingenieuze wijze de grenzen van vooruitgang en de last van het verleden, belicht de dunne lijn tussen idealen en werkelijkheid en onderzoekt waar onderdrukking en vrijheid elkaar raken.

Het andere boek dat op mijn leestafel ligt (en dat ik gisteren op mijn werk in de kist vond) gaat ook over het zelfde onderwerp en is van Nausicaa Marbe Wachten op het westen. Ik hoorde recentelijk Marbe op de radio over haar nieuwste boek en had meteen zin om het boek te lezen. Haar ouders stuurde haar toen de 19 was weg uit Roemenië omdat ze haar een beter leven gunde, maar die beslissing heeft natuurlijk dramatische gevolgen voor haar leven gehad. Het boek stond al maanden op de reservering bij de bibliotheek, maar ik had het boek weer eens eerder in de kringloop dan in de bibliotheek. Blijft apart.

Bovenop deze twee boeken vond ik afgelopen zaterdag op een straatrommelmarkt voor een euro de dikke biografie van Karl Marx; grootheid en illusie van Gareth Stedman Jones. Wat een vondst. Ik ga zeker een poging doen om deze dikke pil te lezen.

De 19de eeuw was een periode van ongekende veranderingen. Intellectueel, sociaal, economisch, religieus, technologisch – de uitdagingen waren groter dan ooit. Afstanden werden kleiner, steden groeiden en de nieuwe fabrieken leverden een golf van uitvindingen op. In de nasleep van de Slag bij Waterloo vond tegelijkertijd Europa-breed een debat plaats over de werkelijke betekenis van de Franse Revolutie en de hoop en angsten die deze had voortgebracht. Midden in deze discussie staat Karl Marx, de zoon van een Joodse bekeerling uit het Rijnland, een man die zijn hele leven zou wijden aan de studie naar de raadsels en paradoxen van de 19de-eeuwse wereld.

Gareth Stedman Jones neemt de lezer mee naar de wereld van Karl Marx en de ontwikkeling van zijn gedachtegoed. Als geen ander slaagt hij erin de mens en zijn ideeën begrijpelijk te maken. Met als opvallendste onthulling dat Marx aan het eind van zijn leven zijn geloof in zijn communistische theorieën verloor en Het Kapitaal niet wilde voltooien omdat hij meende dat zijn analyses onjuist waren – iets wat zijn vriend, medewerker en volgeling Friedrich Engels wist te verdoezelen.

Nog een laatste tip van een heel wonderlijke boek (wat gebeurde er nou echt, was de hond dood of was het zusje dood) wat me toch in de greep kreeg, De overlevenden van Alex Schulman. Over hoe een trauma een hele familie een heel leven in de greep houdt. Kom ik toch weer even over de laatste zomergast Bessel van der Kolk. Ik vond het een hele inspirerende avond. Eem kwart van de mensheid maakt trauma’s mee en de psychiatrie zou daar meer aandacht aan moeten besteden.

Een weergaloos verhaal over een disfunctionele familie De grote literaire bestseller uit Zweden. Een weergaloos en intens verhaal over een disfunctionele familie en de gevolgen van een groot trauma uit het verleden.

Drie broers keren terug naar het vakantiehuis bij het meer waar twintig jaar eerder een ongeluk heeft plaatsgevonden dat hun leven voor altijd heeft veranderd. Ze hebben de as van hun overleden moeder mee om uit te strooien. Dat het hun moeders wens was om niet naast het graf van hun vader uitgestrooid te worden, ontdekken ze pas de avond voor de crematie via een brief die de broers in haar appartement vinden.