Gisteren had ik een boek in de kist van Gerard Reve dat ik niet kende, De laatste jaren van mijn grootvader. Een bloemlezing samengesteld door Joop Schafthuizen, de partner van Reve. Ik kwam er achter dat mijn collega ook een groot fan is van Reve en hele stukken uit zijn hoofd kende, bijvoorbeeld het gedicht Roeping over zuster Immaculata. Vorige week was er toevallig een vriendin die een citaat aanhaalde van Reve met de verzuchting dat bijna niemand meer wist dat dit van de grote Reve is. Zelf heb ik de laatste dagen een paar keer het citaat ´je gaat dood of je blijft leven, het zit altijd goed´, gebruikt. Je ziet wel dat Reve voor ons nog een levende herinnering is.

ROEPING

Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed verschoont,
en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien.
Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij
vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert,
ziet ‘s avonds reeds zijn smoel op de tee vee.
Toch goed dat er een God is.

`Ik heb sommige dingen geschreven, die zeer goed zijn. Het is altijd het beste wat ik kan te voorschijn brengen. Meer kan men niet eisen. Als ooit God mij ter verantwoording zou roepen, zou ik me niet vrijwillig vernederen en niet in het stof vallen. Ik zou zeggen: Ik heb gedaan wat ik kon. Ik heb maar één hoofd en één rechter hand gehad. Als U het niet goed vindt, schrijft U het dan maar zelf. Gerard Reve `A

Ik ben s´avonds meteen in het boek begonnen en de tranen van het lachen rolde al weer snel over mijn wangen. Wat is dat toch dat Reve dat te weeg kan brengen. Hij blijft bij mij op nummer 1 staan.

Afgelopen week ben ik ook in een boek begonnen waar ik al heel lang in wilde beginnen, maar iets hield me tegen. Het is van Clarissa Estes-Pinkola, De ontembare vrouw, als archetype in mythen en verhalen.de internationale bestseller. Een goed moment leek me omdat vrouwen massaal in opstand komen tegen het patriarchaat. Het viel me niet mee. Het is me allemaal te heftig, te idealistisch, het idee dat vrouwen alleen maar goede wezens zijn. Het is ook een hele dikke pil, dus je moet er echt zin in hebben. Na twee verhalen had ik er eigenlijk al weer genoeg van. Niet alle internationale bestsellers zijn aan je besteed. Je ziet het al aan de recensie op bol.com….ze is wat ze is en ze is volmaakt. Misschien ben ik te jong om me te realiseren waar de vrouwen vandaan moesten komen. Ik hoef maar aan mijn moeder te denken en weet dat de wereld zonder vrouwen niet zou functioneren en dat vrouwen mentaal sterker zijn dan mannen.

Jungiaans psychoanalyticus Clarissa Pinkola Estes sprokkelde voor haar internationale bestseller De Ontembare Vrouw vele bekende en minder bekende sprookjes, mythen en verhalen uit de hele wereld bijeen. Op betoverende wijze vertelt ze deze oude teksten na en legt ze haarscherp de diepere betekenis ervan uit.
De verhalen en archetypes in dit boek zijn gekozen om vrouwen moed te geven. In elke vrouw zit een krachtige drijfveer, vol goede instincten, gepassioneerde creativiteit en een tijdloos weten. Dat is de ontembare vrouw, die de instinctieve natuur van vrouwen representeert. Deze ‘wilde’ vrouw is de oervrouw ze verandert niet, ongeacht de cultuur, het tijdperk of de politiek. Ze is wat ze is en ze is volmaakt.

Nee, dan toch maar liever af en toe een stukje Reve of het nieuwe spannende boek dat ik net heb opgehaald van de bibliotheek van Ben Macintyre, De spion en de verrader. Ik had al van dezelfde schrijver de razen spannende thriller over Kim Philby gelezen. Op de cover staat ook een citaat van John Le Carre “Het beste waargebeurde spionageverhaal dat ik ooit las”. Dit boek gaat over de Russische spion Oleg Gordievsky die dubbelspion werd.

Als laatste nog even een Netflix tip die ik vorige week in de VPRO-gids oppikte, De club. Over de opkomende gayscene in Istanbul in de jaren 50 en de vreemdelingenhaat tegen minderheden die jarenlang ongestoord deel uitmaakten van de kosmopolitische stad Istanbul. Alleen al de beelden van de stad uit de jaren 50 heerlijk.