Gisteren ben ik zo maar eens in een jeugdboek begonnen. Het is het boek Films die nergens draaien van Yorick Goldewijk. Het boek kreeg afgelopen jaar de Gouden Griffel en dat is meer dan verdiend denk ik, wat een bijzonder boek. Het boek gaat over het verwerken van de dood van de moeder door een twaalfjarig meisje en omdat ik de afgelopen jaar van verschillende mensen afscheid moest nemen had ik er zo maar eens zin in. Het boek gaat eigenlijke over geestelijke rijkdom, wat fantasie kan doen met verdriet. Ik had het boek zo uit (240 blz. in twee uur).
Spannend, geheimzinnig, geestig en ontroerend: dit boek heeft alles om je naar een compleet andere wereld te voeren en je daar totaal in de ban te houden!
Op dezelfde dag dat Cato ter wereld kwam, heeft haar moeder die verlaten. Cato’s vader is sindsdien altijd afwezig, ook al zit hij gewoon tegenover zijn dochter aan tafel. Cato heeft zich er inmiddels bij neergelegd. Denkt ze.
Wanneer ze thuis een geheimzinnig kaartje vindt van een verlaten bioscoop en ontdekt dat deze weer open is, besluit Cato er een kijkje te gaan nemen. Al snel ontdekt ze dat er iets vreemds met de bioscoop aan de hand is, en dat het geen gewone films zijn die er draaien. De bioscoop lijkt in verbinding te staan met het verleden.
Op zoek naar avontuur en de waarheid over haar moeder, wordt Cato meegesleurd op een gevaarlijke reis door tijd en herinneringen, recht naar een plek diep in haar hart. Een plek die ze altijd voor zichzelf verborgen had weten te houden. Tot ze voor een keuze staat die het leven van haar en haar vader voorgoed zal veranderen.
Tussendoor lees ik ook een wat taaier boek over economie (ik blijf het proberen) van Charles Eisenstein Naar een Economie van verbinding, hoe geld de wereld naar de afgrond voerde en toch redden kan. En over geld gesproken, Ik keek de afgelopen dagen naar de documentaire Madoff, the monster of Wallstreet die in 2008 werd ontmaskerd met zijn Ponzifraude waarin 68 miljard dollar omging. Vele kleine beleggers raakten alles kwijt, hun huizen, pensioenen, het was een drama van ongelooflijke proporties. Het was ook een drama voor zijn twee zonen die er niets van wisten en hem ook hebben aangegeven toen ze er achter kwamen. Een zoon pleegt vlak na de arrestatie van zijn vader zelfmoord, de andere zoon krijgt kanker en overlijdt een jaar later. Over hebzucht gesproken! Heel veel mensen laten zich meeslepen in hun zucht naar hoge rendementen. Er werden maar weinig mensen achter de tralies gezet, maar ook banken en toezichthouders waren schuldig. Ik hoorde recentelijk Arnoud Boot, hoogleraar ondernemingsfinanciering en financiële markten zeggen dat hij niet belegde, wat ik bijzonder vond. Ik zou graag weten waarom hij dat niet doet. Ik heb altijd tegen iedereen gezegd dat ik nooit zou beleggen, ook niet met kleine bedragen, omdat ik denk dat als ik iets win de ander het moet inleveren. Vandaag opende de Volkskrant met een artikel dat heel veel mensen willen dat er een grens aan rijkdom komt. Lijkt me een goed idee. Die rijke mensen moeten het boek van Eisenstein maar lezen, wat een idealisme, heerlijk. Al die series over te rijke mensen (The white lotus, The triangle of sadness) betekent toch dat we er mee bezig zijn. We willen (bijna) allemaal een eerlijker wereld.
In Naar een economie van verbinding traceert Eisenstein de geschiedenis van geld, vanaf de prehistorische economie van het uitwisselen van geschenken tot aan het modern kapitalisme en de huidige economische crisis. Hij laat zien hoe het geldsysteem heeft bijgedragen aan vervreemding, competitie en schaarste, hoe het onze gemeenschapszin heeft vernietigd en een eindeloze groei noodzakelijk maakt. Die groei stuit nu op haar eigen grenzen. De nasleep van de ineenstorting van het systeem biedt volgens Eisenstein grote kansen om de overstap te maken naar een meer verbonden, ecologische en duurzame manier van samenleven. Naar een economie van verbinding bevat een geïntegreerde synthese van theorie, visie en praktijk. Het boek maakt de belangrijkste ideeën over de Nieuwe Economie inzichtelijk, zoals negatieve rente, lokale valuta, op grondstoffen gebaseerde economie, economie op basis van schenking en het herstel van gemeenschappelijk ‘bezit’.
En nog steeds over rijkdom gesproken, ik ben gisteren ook begonnen aan Geteld, geteld van Miklos Banffy, het eerste deel van de Transylvaanse trilogie (Te licht bevonden en Uiteengescheurd zijn deel 2 en 3). Hierin beschrijft Banffy zijn jeugd op een kasteel in Transsylvanië. Na de tweede wereldoorlog wordt het kasteel onteigend. Banffy zal hoge posten bekleden zoals Minister van buitenlandse zaken van Hongarije, maar sterft arm en berooid en Boedapest. Net zoals trouwens de vrouw van Bernie Madoff die momenteel in een auto schijnt te wonen. De familie heeft zich ook afgekeerd omdat die ook hadden geïnvesteerd in Madoff. Wat een armzalig einde (Madoff stierf in juni 2021 op 82-jarige leeftijd in de gevangenis, hij had 150 jaar cel gekregen).