Afgelopen weken heb ik de serie Roman Empire; Reign of blood (1) en Master of Rome (2) op Netflix gekeken. Heerlijke serie. In die zin afwijkend dat het half documentaire, half nagespeelde film bevatte. Veel hoogleraren die toelichting geven op de gebeurtenissen. Vreemd genoeg gaat Reign of blood over Marcus Aurelius en zijn zoon Commodus (2e eeuw na Christus) en de Master of Rome over Ceasar (1e eeuw voor Christus). Hier krijg je middelbare scholieren wel warm mee voor geschiedenislessen. Van de week had ik het boek van de bekende historicus Fik Meijer Keizers sterven niet in bed in mijn handen,waarin de dood van alle Romeinse keizers wordt behandeld. In de trein even de keizers die ik net had gezien in de serie er op nageslagen. Er zaten wel wat verschillen in de historische feiten, maar dat las ik ook al in een recensie over de serie. Dat maakt mij niet zo veel uit als de grote lijnen maar kloppen.

Er schijnt over een maand een derde deel van Roman Empire uit te komen. Ga ik zeker kijken.

Verder hadden een aantal boekenclubleden een crisis bij het lezen van Dickens zodat we besloten een andere titel te kiezen. Voorbij kwamen, De Wateraap van Mariken Heitman, Nicolien Mizee’s Moord in de moestuin, Grand hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer. Na veel heen-en-weer-geapp kwam Grand hotel Europa als beste keus naar voren.

Verder heb ik deze week in de trein in het apart uitgegeven essay Over de vriendschap van Montaigne zitten lezen. Het eerste deel over zijn vriendschap met Etienne de Boetie (rechter, filosoof en grondlegger van de politieke filosofie) vond ik lastig te lezen omdat het over twee totaal in elkaar opgaande zielen (tweelingzielen) gaat, maar het tweede deel bevat veel mooie passages die je af en toe moet opslaan en moet overdenken. Vooral over seksualiteit is hij zo openhartig en ruimdenkend, daar zouden wij nog wat van kunnen leren. Dat blijft in mijn kast staan om af en toe uit te lezen.