In mijn boek tijd van onschuld schrijf ik over mijn eerste jeugdherinneringen, een bezoek aan de Cineac in Amsterdam, waarin in het Polygoon journaal, de inval van de Russen in Hongarije (1956) wordt beschreven. Waarschijnlijk weet ik dat ook nog zo goed omdat vlak daarna op onze lagere school (ik was 5 jaar) wat Hongaarse kinderen verschenen. Op de middelbare school St. Michael college werd mijn zus vriendinnen met de Hongaarse EvaTuboly. Die vriendschap duurt nu al een heel leven en de laatste tien jaar raakte ik ook een beetje bevriend met Eva. Afgelopen november publiceerde zij met haar huidige vriend Gerrit Valk (iemand die ik ken van het archief Alkmaar) het boek Een fier en frank volk, 65 jaar Hongaarse vluchtelingen in Nederland. Ik lees het boek momenteel in de trein (bij mij bestaat een bepaalde categorie treinboeken doordat ze in mijn handtas moeten passen) en besef hoe veel raakvlakken dit boek heeft met het onlangs gelezen boek Raadselvader van Jolande Withuis. Die angst voor het communisme, wat zit die toch diep bij heel veel mensen. De ontdekking van de gruwelheden van Stalin kostte het communisme heel veel aanhang in Nederland en de bereidheid om die arme Hongaren te helpen die vluchtten voor het communisme zat diep.

In Onder buren van Juli Zeh is Dora met haar hondje naar het platteland verhuisd. Ze had behoefte aan een nieuwe omgeving, meer bewegingsvrijheid, meer ademruimte. Tijdens de lockdown wilde ze niet in de grote stad blijven, en nu wordt ze geplaagd door de vraag waarnaar ze eigenlijk op zoek is in deze tijdelijke leegte. Is het afstand van haar vriend Robert, die met zijn activisme steeds verder van haar af komt te staan? Of hoopt ze erachter te komen waarom de wereld zo verwarrend is geworden?

In Bracken, een klein dorp in het niemandsland van Brandenberg, is het niet zo idyllisch als het op het eerste gezicht leek. Dora’s nieuwe huis is nog ongemeubileerd, de tuin is een wildernis en de busverbinding naar de stad is slecht. En dan is er ook nog de buurman, die met zijn rechtse uitspraken voldoet aan al haar vooroordelen over mensen met een kaalgeschoren hoofd. Terwijl Dora haar gedachten probeert te ordenen, ontmoet ze mensen die niet in een hokje passen en die al haar vastgeroeste ideeën op zijn kop zetten.

Onder buren van Juli Zeh gaat over onze vooroordelen, zwakheden en angsten, en bovenal over onze kracht, die bovenkomt zodra we onze menselijkheid durven tonen.

Ik heb het zo snel uitgelezen dat ik even omhoog zat voor het volgende boek. De oplossing wandelde de volgende dag al binnen. Ik heb veel vrienden om me heen die van alles kopen en zo ben ik nu verdiept geraakt in het boek van de Zuid-Afrikaanse schrijven Damon Galgut, De belofte. Winnaar van de Booker prize 2021. Een interessant thema, kan de belofte die je een stervende doet gebroken worden? Dat thema kwam ook voorbij in de film De beentjes van St. Hildegard. Een film die ik tijdens de kerst voor de tweede keer ben gaan kijken omdat ik hem zo goed vond.

Als laatste toch nog maar even een Netflix tip, ik ben gisteren op advies begonnen aan de serie Charite.

Charité is een Duitse televisieserie in het genre historisch drama, dat gebaseerd is op het ziekenhuis Charité in Berlijn rond 1888 en tijdens de Tweede Wereldoorlog. De serie heeft 6 afleveringen in het eerste seizoen. Het tweede seizoen dat zich aan het eind van de Tweede Wereldoorlog afspeelt, kwam in 2019 uit. Het derde seizoen speelt zich af rond de tijd van de bouw van de Berlijnse muur. Heel interessant rondom thema’s als de levens van beroemde dokters (Koch bijvoorbeeld) en verschillende ziektes als tbc, blindedarmontsteking enz, maar daarnaast ook maatschappelijke thema’s als antisemitisme, sociale uitbuiting en een vleugje romantiek. Het derde seizoen verschijnt in januari, dus ik kan weer lekker een tijdje vooruit. Voor alle mensen die van medische series houden. Ik schijn nog steeds de serie House te moeten zien met Hugh Laurie in de hoofdrol, waar ik wel een fan van ben.