Robert Harris’Conclaaf was na twee lang avonden lezen en een treinrit uit. Heel spannend en leerzaam (ook kardinalen zijn ijdel, machtsbelust en wreed)  maar het haalde het niet bij De officier.  Ik was begonnen in Martin Gray Uit naam van al de mijnen, een klassieker uit de overlevingsliteratuur over de Tweede Wereldoorlog.  Ik heb er een avond in zitten lezen, maar besloten er toch niet in verder te gaan. Ik heb geen zin in de horror van de oorlog. Misschien beginnen sommige mensen zich al af te vragen  waar ik toch de tijd vandaan haal om zo veel te lezen. Heel eenvoudig, geen televisie kijken. Meestal gaan bij rond 10 uur s’avonds de boeken dicht en kijk ik nog wat televisie.

Wat heb ik nu op de plank liggen voor vanavond? Het boek  Zuivering Van Tom Lanoye. Ik ben een groot fan van Lanoye, diepzinnig, maar toch altijd licht omdat hij met zoveel humor schrijft. Ik las tot nu toe: Een slagerszoon met een brilletje, Kartonnen dozen,Gelukkige slaven (aanrader!) en Sprakeloos, over de dood van zijn moeder. Van een vriend die vaak naar het radioprogramma Nooit meer slapen luistert kreeg ik nog de tip dat er een nieuwe boek van Miguel Bulnes is verschenen met de titel Reconquista, waar ik als voormalig Hispanist wel interesse in heb. Het gaat over de strijd tussen de christenen en mohammedanen in het middeleeuwse Spanje. Waarover ik ook net uitgebreid heb gelezen in de het boek van Frankopan De zijderoute.